ကြတ္ကီသူခိုး( ေဖျမင္႔ ဘာသာျပန္)

တစ္ညေလဆိပ္တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေလယာဥ္ေစာင္႕ေနသည္။ သူစီးရမည္႕ေလယာဥ္ကနာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ေစာင္႔ရဦးမည္။ ေလဆိပ္ကဆိုင္မွာ သူစာအုပ္တစ္အုပ္ရွာသည္။ ျပီး ကြတ္ကီတစ္ထုပ္၀ယ္ကာ တစ္ေနရာမွာေက်ာက္ခ်ထိုင္ေနလိုက္သည္။စာအုပ္ကို သဲသဲမဲမဲ ဖတ္ေနရင္းကသူတစ္ခုသတိထားမိလာသည္။ ၾကည္႕စမ္း။ သူမနံေဘးက လူသည္အတင္႔ရဲလွခ်ည္လား။သူတို႕နွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွိေနသည္႕ ကြတ္ကီထုပ္ထဲကကြပ္ကီေတြ တစ္ခုလား နွစ္ခုလားနွိဳက္ယူသည္။ေျပာမေနခ်င္သည္နွင္႔ သည္ကိစၥကို သူ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီးစာဆက္ဖတ္သည္။ ကြတ္ကီကိုလည္းျမံဳ႕သည္။ မၾကာခဏ နာရီကိုလည္း ၾကည္႕ရသည္။ အတင္႔ရဲလွ သည္႕ ကြတ္ကီသူခိုးေၾကာင္႔ သူ႕အထုပ္ထဲရွိမုန္႕ကေလ်ာ႔သထက္ေလ်ာ႔လာသည္။နာရီ စက္ တခ်က္ခ်က္ေရြ႕သည္နွင္႔အမွ် သူ႕စိတ္ကလည္းတိုသထက္တိုလာသည္။"အင္း ငါလို သိပ္သေဘာေကာင္းတဲ႔သူမို႔သာေပါ႔၊နို႕မို႕မ်က္ခြက္ပစ္ထိုးမိမွာ"သူ႕စိတ္ထဲကက်ိတ္ေရရြတ္သည္။ သူ႕စိတ္ထဲဘယ္လိုေနေန ဟိုလူကေတာ႔ ကြတ္ကီတစ္ခုကိုယ္နိွဳက္လွ်င္ သူလည္းတစ္ခုနိွဳက္သည္။ အထုပ္ထဲ တစ္ခုတည္းက်န္သည္႕အခါ ဒီလူဘာလုပ္မလဲ အမ်ိဳးသမီးေစာင္႔ၾကည္႕သည္။ ၾကည္႕စမ္း၊မ်က္နွာမွာ အျပံဳးစနွင္႔၊ ခပ္ဟက္ဟက္တစ္ခ်က္ရယ္လ်က္ သူကေနာက္ဆံုး ကြတ္ကီကို ယူကာ နွစ္ပိုင္းပိုင္းသည္။ ျပီး အမ်ိဳးသမီးကိုတစ္ပိုင္းေပးျပီး၊ က်န္သည္႕တစ္ပိုင္းသူစားသည္။ အမိ်ဳးသမီး သူေပးသည္႕တစ္ပိုင္းကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူျပီးစဥ္းစားသည္။"ၾကည္႕စမ္းပါဦးေတာ္၊ဒီလူက ရဲတင္းရုံမက ရိုင္းလဲရုိင္းေသးတယ္၊ေက်းဇူးတင္တဲ႔အမူအရာ ေတာင္တစ္စက္ကေလးမွ ျပေဖာ္မရဘူး" အမ်ိဳးသမီးစိတ္မွာ ဒီေလာက္ၾကိတ္မနိဳင္ ခဲမရ အခံရခက္တာမ်ိဳး တစ္ခါမ်ွမၾကံဳဖူးခဲ႔။ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ ေခၚျပီဆိုေတာ႔မွလြတ္ျပီ ကြ်တ္ျပီဟု စိတ္ထဲ အမ်ားၾကီးေပါ႔သြားျပီး သက္ျပင္းခ်သည္။သူမ်ားကြတ္ကီနိွဳက္စားျပီး ေက်းဇူးတင္စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာသည္႕ အဲသည္လူကို တစ္ခ်က္မ်ွပင္ လွည္႕ၾကည္႕မေနပဲ ကိုယ္႔အိတ္ေတြဆြဲျပီး ေလယာဥ္ထြက္မည္႕ဂိတ္ဆီ သူထြက္လာခဲ႔သည္။ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္သည္။ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ျပီးခါနီးစာအုပ္ကိုဆက္ဖတ္ရန္ အိတ္ထဲနိွဳက္သည္။ အဲသည္အခါက်မွ သူ အၾကီးအက်ယ္အံ႔အားသင္႔ကာ ဟယ္ခနဲျဖစ္သြားရသည္။သူ၀ယ္လာသည္႕ ကြတ္ကီထုပ္က သူ႕ဆီမွာပဲရွိေနသည္။ "ငါ႔အထုပ္ဒီမွာဆို ဟိုဟာသူ႕အထုပ္ေပါ႔။ "အမ်ိဳးသမီးအၾကီးအက်ယ္စိတ္ဓာတ္က်သြားသည္။"သူ ငါ႔ကို စားပါေစလို႔ေပးေနတာကိုး၊" ဟိုလူ႔ကို သူ အၾကီးအက်ယ္အားနာသြားသည္။ခုမွေတာ႔ ေတာင္းပန္ဖို႔လည္းမျဖစ္နိဳင္ေတာ႔။သူမ စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာ ျဖစ္သြားမိသည္။ ခုေတာ႔...သူမသာလွ်င္ ရုိင္းေသာသူ ၊ သူမသာလွ်င္ သူတစ္ပါးမုန္ကိုနိဳက္စားသူ။ ကြတ္ကီသူခိုး...။ The Cookie Thief by Valerie Cox A woman was waiting at an airport one night, With several long hours before her flight. She hunted for a book in the airport shops. Bought a bag of cookies and found a place to drop. She was engrossed in her book but happened to see, That the man sitting beside her, as bold as could be. Grabbed a cookie or two from the bag in between, Which she tried to ignore to avoid a scene. So she munched the cookies and watched the clock, As the gutsy cookie thief diminished her stock. She was getting more irritated as the minutes ticked by, Thinking, "If I wasn't so nice, I would blacken his eye." With each cookie she took, he took one too, When only one was left, she wondered what he would do. With a smile on his face, and a nervous laugh, He took the last cookie and broke it in half. He offered her half, as he ate the other, She snatched it from him and thought... oooh, brother. This guy has some nerve and he's also rude, Why he didn't even show any gratitude! She had never known when she had been so galled, And sighed with relief when her flight was called. She gathered her belongings and headed to the gate, Refusing to look back at the thieving ingrate. She boarded the plane, and sank in her seat, Then she sought her book, which was almost complete. As she reached in her baggage, she gasped with surprise, There was her bag of cookies, in front of her eyes. If mine are here, she moaned in despair, The others were his, and he tried to share. Too late to apologize, she realized with grief, That she was the rude one, the ingrate, the thief. How many times in our lives, have we absolutely known that something was a certain way, only to discover later that what we believed to be true ... was not? Source: Chicken Soup for the Soul, copyright 1996 by Jack Canfield and Mark Victor Hansen Author: Valerie Cox မွတ္ခ်က္... http://www.quantum-leap-strategies.com/ မွ မူရင္းကို ယူပါသည္။ ၾကြက္ကေလး ကို google က ယူပါသည္။