``ကၽြန္ေတာ ္မူးေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဒႆနကေတာ႔ မမူးပါဘူး'' တဲ႔။မူးလာရင္ ဒီစကားကို သူက ေျပာေနက်...။
``ကၽြန္ေတာ္ ေသာက္တာက ၾကိဳက္လို႔ေသာက္တာပါ၊ ၾကိဳက္တာကလည္း ေကာင္းလို႔ေပါ႔ ၊ေကာင္းလို႔ၾကိဳက္တာပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ႔။ ေကာင္တယ္ထင္လို႔ လူေတြလုပ္ၾကတာပဲ၊ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေကာင္းမွန္းသိလို႔ကိုေသာက္တာ၊ေကာင္းတယ္ဆိုျပီး လုပ္ခဲ႔တာေတြဟာပဲ အခုေတာ႔ မေကာင္းတာေတြ ျဖစ္လာျပီ။"
ဒီစကားေတြကလည္း မူးလာရင္ သူေျပာေနက်။
ဟုတ္ပါရဲ႕သူ႔မ်က္နွာ၊သူ႔အသားအရည္ေတြက အရင္က လိုစိုစိုျပည္ျပည္မရွိၾကေတာ႔...သူ႔မ်က္စိေတြက အရင္တစ္ခါေတြတုန္းကထက္ ပိုျပီးမွုန္၀ါးသြားတာ ေသခ်ာတယ္။
''ေျပာဖူးတယ္...ဟုတ္၊အဲဒီတုန္းက ဟသၤာနွစ္ေကာင္နဲ႔သစ္ပင္ေစာင္႕နတ္ၾကီးၾကားက ဒိုင္ယာေလာ႔ကို ဒီေလာက္အေရးၾကီးမွန္းမသိခဲ႔ဘူး။"
ဒီစကား ကလည္း မူးလာလို႔ေတြ႔ႀကရင္ သူေျပာေနက်စကား။
သူေျပာတဲ႔သစ္ပင္ေစာင္႕နတ္ၾကီးဆိုတာက ေရခံတက္ပင္ေစာင္႔ ရုကၡစိုးကို ဆိုလိုတာပါ။
ေရကန္ၾကီတစ္ခုအနားမွာ ေ၇ခံတက္ပင္တစ္ပင္ရိွတယ္။ အဲဒီေ၇ခံတက္ပင္ကိုအမွီျပဳျပီး ရုကၡစိုးနတ္ကဘံုဗိမာန္လုပ္ေနရတယ္။အဲဒီေ၇ခံတက္ပင္ ေပၚကို ဟသၤာနွစ္ေကာင္က လာလာျပီးနားေလ႔ရွိတယ္။လာျပီး နားေနပါမ်ားေတာ႔ ရုကၡစိုး နဲ႔ဟသၤာနွစ္ေကာင္ ကရင္းနွးီသူေတြၿဖစ္လာတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ေညာင္ပင္ငယ္ကေလးတစ္ပင္ အဲဒီေ၇ခံတက္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းခြၾကားတစ္ခုမွာ ေပါက္ေနတာကိုဟသၤာ ေတြကျမင္တယ္၊ျမင္ေတာ႔...အေျမွာ္အျမင္ရွိၾကတဲ႔ဟသၤာေတြကရုကၡစိုး ကိုအသိေပးတယ္။ အဲဒီေညာင္ပင္ကိုျမန္ျမန္ ရွင္းပစ္လိုက္၊ အခ်ိန္မီ မရွင္းလို႕ေနာင္ၾကီးထြားလာရင္ ေရခံတက္ပင္ကိုျမိဳသြားမယ္။ ဒီအခါမွာရုကၡစိုးအတြက္ ေနစရာဗိမၼာန္ေပ်ာက္သြားမယ္လို႕ေျပာျပၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔...ရုကၡစိုးက အေလးအနက္ လည္းမထားတတ္ဘူး။ ဒီေတာ႔ ...ေညာင္ပင္ငယ္ကို ငယ္တုန္း ဖယ္ရွားမပစ္မိဘူး။ဒီေတာ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေညာင္ပင္ငယ္ဟာ ၾကီးထြားခြင္႔ရလာတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ၾကီးမားတဲ.ေညာင္ပင္ၾကီးဟာ ေရခံတက္ပင္ကို အကုန္လုံး ၀ါးျမိဳပစ္လိုက္လို႕ရုကၡစိုးခမ်ာ ဘံုေပ်ာက္ခဲ႔ရတယ္။
အက်င္႔စရုိက္ဆုိးဆိုတာကိုလည္း နုတုန္းငယ္တုန္းမွာဖယ္ရွားပစ္ရတယ္။မဖယ္ရွားပဲ ၾကီးထြားခြင္႔ ေပးလိုက္ရင္အဲ.ဒီအက်င္႔ဆုိးဟာ ဘ၀တစ္ခုလံုးျမိဳေတာ႔တာပဲ၊ ရုကၡစိုးက ဘုံေပ်ာက္ရုံေပ်ာက္တာ၊အက်င္႔ဆုိး အျမိဳခံရသူကေတာ႔ ဘ၀တစ္ခုလံုး ဆုံးမွာ။
ရုကၡစိုးဘုံေပ်ာက္သြားတဲ႔ေနရာအထိ ေျပာလာျပီးယင္သူက...''ကၽြန္ေတာ္႔ဒႆနက မမူးပါဘူး ''လို႕ ေျပာျပန္ေ၇ာ။''ဟသၤာနွစ္ေကာင္နဲ႔သစ္ပင္ေစာင္႕နတ္ၾကီးၾကားက ဒိုင္ယာေလာ႔ကို ဒီေလာက္အေရးၾကီးမွန္းမသိခဲ႔ဘူး"လို႕ ေျပာျပန္ေ၇ာ။ျပီးေတာ႔...
ကၽြန္ေတာ္႔ ကိုအခု အရက္ကျမိဳေနျပီ၊သိတယ္၊ျမိဳခြင္႔ေပးခဲ႔မိတာကိုး၊သိတယ္။ ဒီေသာက္တဲ႔အက်င္႔ကိုဖယ္ခဲ႔ရမွန္းသိတယ္။...ဖယ္ရမွန္းသိတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ဒႆန မမူးပါဘူး ၊သိတယ္၊သိေပမယ္႔ ဖယ္လို႔ကမရေတာ႔ဘူး၊မရနိွဳင္ေတာ႔ဘူး...
ဒီစကားေတြကလည္း သူမူးယစ္ေနခ်ိန္ ေတြလိုက္ရင္ ေျပာေနက်စကားေတြပါ။
***
လကုန္ရက္ေတြမွာ သူ ေရာက္လာေလမလားလို႔ ေမ်ွာ္မိပါေသးတယ္။
သူ ေရာက္မလာေတာ႔ပါ။
သူ...ေနာင္တကင္းရာ ဘ၀ကို ေရာက္ပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းရပါတယ္။
[အင္တာဗ်ဴးဂ်ာနယ္၊ ဇူလိုင္ ၂၀၀၂]
မွတ္ခ်က္...ေနာင္တ ကင္းရာသို. စာအုပ္မွ
No comments:
Post a Comment